วันเสาร์เป็นวันที่มดและคุณอ้วนยกให้เป็นวันสบาย หรือจะเป็นวันขี้เกียจก็ได้ เราจะนอนตื่นสายเหมือนกับมีกฎเขียนไว้ที่ผนังห้องนอนว่า “ห้ามตื่นเช้าในวันเสาร์” กินข้าวเช้าง่าย ๆ ตอนสิบเอ็ดโมงครึ่ง หรือเที่ยง เก็บกวาดบ้านนิด ๆ หน่อย ๆ เราก็จับรถไฟใช้เวลา 12 นาทีก็ถึงเมืองที่เจริญกว่าหมู่บ้านที่เราอยู่ หลังจากนั้นก็เดินอีกประมาณ 10 กว่านาทีมุ่งหน้าไปยัง “ห้องสมุดประชาชน”

Read the rest of this entry »

Share on Facebook

พอล กับ พอลลีน กำลังนั่งดื่มกาแฟกันอยู่ในขณะที่เสียงกริ่งดังขึ้น
“จดหมาย!”
มินนาเพิ่งเดินเข้ามาในห้อง พร้อมหนังสือพิมพ์ยามเช้าและจดหมายฉบับหนึ่ง
มันถูกจ่าหน้าซองถึงพอลลีน แต่ตอนนั้นพอลกำลังเปิดมัน

Read the rest of this entry »

Share on Facebook

ในห้องเรียนภาษาเยอรมันเมื่อวาน เกือบจะกลายเป็นห้องเรียนประวัติศาสตร์และการเมือง เมื่อบทที่ 8 ของหนังสือสอนเกี่ยวกับเรื่อง Preposition แต่กลับมีเรื่องราว (Story) หลัก เป็นประวัติศาสตร์เยอรมันเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 2 กำแพงเบอร์ลิน และผังการเมืองของประเทศเยอรมัน ไม่แปลกเพราะหนังสือที่เราใช้เรียนเป็นหนังสือจากประเทศเยอรมัน แต่น่าเบื่อเพราะมดถูกสาปให้กลายเป็นหินด้วยคำถามง่าย ๆ ว่า สงครามโลกครั้งที่ 2 เกิดขึ้นในปีใด!!

Read the rest of this entry »

Share on Facebook

มดคิดอยู่นาน ที่จะหาคำแปลภาษาไทยจากประโยคนี้ “don’t take it personal” คิดอยู่หลายตลบก็ไม่สามารถสรรหาภาษาไทยที่รัดกุม สวยงามและชัดเจนมาอธิบายได้เลยคิดว่าจะขอเลือกใช้ภาษาอังกฤษแทน เพราะให้ความหมายที่ชัดเจนกว่า

4 ปีที่แล้วที่ย้ายมาอยู่นี่และใช้ชีวิตคู่ใหม่ ๆ ความแตกต่างทางวัฒนธรรมและภาษา ทำให้มีปัญหาที่เกิดขึ้นบ้างระหว่างคนสองคน เวลาทะเลาะตบตีกันด้วยคำพูด สิ่งที่มดได้ยินคุณอ้วนพูดเสมอคือ “don’t take it personal” ฟังครั้งแรกบอกตรง ๆ ว่าไม่เข้าใจ ฟังครั้งที่สองที่สามก็ยังไม่เข้าใจ

Read the rest of this entry »

Share on Facebook

ช่วงเวลาแห่งการหยุดพักจากการจัดทริป เป็นช่วงเวลาที่มดทุ่มเทเวลาเพื่อรื้อฟื้นภาษาเยอรมัน และเป็นช่วงเวลาที่ไปโรงเรียน(สอนภาษา) การเรียนภาษาในโรงเรียนที่เราต้องเสียเงินไม่ใช่น้อยเพื่อให้ได้ความรู้กลับมา เป็นการเรียนที่มีบรรยากาศอันเต็มไปด้วยความใฝ่รู้ กระตือรือร้น อยากค้นหา และแน่นอนเต็มไปด้วยการแข่งขัน

Read the rest of this entry »

Share on Facebook