Archive for June, 2010

Jun 24

หลังจากที่มดเข้าใจว่า เรื่องหลายเรื่องเราต้องรอเวลาที่เหมาะสม ที่จะทำให้อะไรหลาย ๆ อย่างที่เราคิด ที่เราฝันไว้เกิดขึ้นเป็นจริง และ จับต้องได้ ก็ทำให้มดมีความหวังที่จะอดใจรอคอยวิวัฒนาการของ “การหายตัว” มีนักคิดนักเขียนหลาย ๆ คนทั้งไทยและเทศแสดงความฝันของเขาออกมาในรูปของนวนิยายชื่อดังและไม่ดัง ทั้งเขียนด้วยหลักพื้นฐานของวิทยาศาสตร์ หรือหลักของจินตนาการศาสตร์ก็ตาม แต่มดก็คิดว่ามันอาจจะเป็นไปได้ที่ในชีวิตมดจะได้เห็นมัน แม้ว่ากว่าความฝันของดาวินชี่ที่จะเห็นมนุษย์บินได้ใช้เวลานานเกินร้อยปี และเขาไม่มีโอกาสได้เห็นมันก็ตาม
(more…)

Jun 23

บล็อคของวันก่อนตั้งใจเขียนเรื่อง “เวลา” แล้วเขียนไปเขียนมาจบลงที่เรื่องการมีบุตรซะงั้น นักเขียนดัง ๆ กล่าวไว้ว่า -ให้เขียน ในเรื่องตัวเองอยากอ่าน- แต่มดเขียนในเรื่องที่ตัวเองอยากเขียนไปเสียนี่ บางทีมดก็รู้สึกว่ามันมหัศจรรย์จริง ๆ ก่อนเขียนมดมีความคิดมากมายอัดแบบเตรียมประทุอยู่เต็มสมอง คิดคร่าว ๆ ไว้แล้วว่าจะเริ่มด้วยประโยคอะไร ร้อยเรียงเรื่องแบบไหน แล้วไปจบที่ประโยคประมาณใด แต่พอเริ่มเอานิ้วมือทั้งสิบจรดลงไปที่คีย์บอร์ด โครงเรื่องที่วางไว้ก็ถูกเจ้าโจรห้าร้อยจากที่ไหนก็ไม่รู้บุกเข้ามาขโมยไปเสียฉิบ แล้วก็สาดความคิดอื่น ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่โดยเราไม่รู้ใส่เข้ามาแทน มันไหลรื่น เรื่อยริน ไปตามนิ้วที่ประพรมคีย์บอร์ด … เรื่อยไปจนมดไม่ทันตั้งตัว ก็เขียนจบในเรื่องที่เราไม่ได้คิดไว้เสียแล้ว .. มหัศจรรย์จริง ๆ
(more…)

Jun 21

วันก่อนใครบางคนขึ้น status ใน FB ไว้ว่า “เวลาจะช่วยอะไร ถ้าเราใช้มันเพื่อรอ” แล้ววันนี้ใครอีกบางคนก็ร่ายยาวถึง Top 10 เกี่ยวกับเรื่องเวลา มีอยู่ข้อนึง “ใครบอกว่าเวลาไม่ช่วยอะไร อย่าเพิ่งเชื่อ โดยเฉพาะถ้าคุณยังไม่เคยอกหักอย่างจังๆ สักหนสองหน” บางทีก็ไม่แปลกหรอกที่คนเราจะคิดเรื่องคล้าย ๆ กันในเวลาใกล้ ๆ กัน ก็โลกนี้มันมีเรื่องสำคัญอยู่กี่เรื่องกันเชียวเล่า …
(more…)

Jun 18

ในบางครามดก็เจอคำถามว่า “มดมีคาถาใดที่สามารถปลุกปลอบตัวเองให้ทำงานติดต่อกันได้โดยไม่ท้อ” มักจะเป็นคำถามจากลูกค้าที่มาเที่ยว เพียงแค่สัปดาห์เดียว เหล่านักท่องเที่ยวก็เหนื่อยล้ากับการเดินทางเสียแล้ว ในวันที่มดเดินทางไปส่งบางคณะขึ้นเครื่องกลับ รุ่งขึ้นก็จะมีคณะใหม่มาให้เรารับใช้ต่อไปอีกหนึ่งอาทิตย์ จึงมักจะมีคำถามจากผู้กำลังเหนื่อยมายังมดว่า “ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ”
(more…)