ทุกวันที่ไขกล่องจดหมายหน้าบ้าน มดก็มักจะหวังว่าจะได้เห็นแผ่นกระดาษขนาด 4×6 ติดแสตมป์พร้อมข้อความเป็นพรืดนอนรออยู่ วันก่อนที่ได้รับจดหมายจากเมืองไทย มดบอกเพื่อนคนหนึ่งว่า มดดีใจ เพื่อนสงสัยว่า ดีใจอะไรเนื้อความเป็นอย่างไรหรือ มดตอบว่า ยังไม่ได้อ่าน แต่ดีใจทุกครั้งที่ได้รับจดหมาย หรือ โปสการ์ด แล้วเราก็คุยแลกเปลี่ยนกันในเรื่องที่ว่า ข่าวสารนั้น สำคัญที่ตัวข่าวสารมันเอง หรือสำคัญที่สื่ออันพาข่าวสารมากันแน่?

(more…)

Share on Facebook

ในวันที่เทคโนโลยีเกาะติดอยู่ที่นิ้วเรา ข่าวคราวความเคลื่อนไหวของใครต่อใครเราก็รู้ได้ รวดเร็วฉับพลัน ในวันก่อน ๆ เราแค่อยากรู้ว่าหวยออกอะไร บอลนัดเมื่อคืนใครชนะ นายกฯจะตอบปัญหางบประมาณอย่างไร ดาราคนไหนเลิก/แต่ง/ตบกับใคร จากหน้าหนังสือพิมพ์รายวัน แต่ในวันนี้แม้เราไม่อยากรู้ ก็ได้รู้อยู่ตลอดทั้งวันว่า เพื่อนคนนั้นไปหาหมอฟันตอนไหน หมอกำลังทะลวงฟันคุดซี่ไหนอยู่ และออกจากร้านจะไปกินข้าวกับใครต่อ ยังไม่พอแค่นั้นระหว่างกินข้าวก็มีภาพถ่ายอาหารและหน้าของเพื่อนคนนั้นที่นั่งกุมแก้มบวมๆ พร้อมคำอธิบาย “ปวดฟันแต่อยากกิน” มาให้เรานึกในใจเล่นว่า (ต้องบอกกูด้วยเหรอ?)
(more…)

Share on Facebook

หลังจากที่มดเข้าใจว่า เรื่องหลายเรื่องเราต้องรอเวลาที่เหมาะสม ที่จะทำให้อะไรหลาย ๆ อย่างที่เราคิด ที่เราฝันไว้เกิดขึ้นเป็นจริง และ จับต้องได้ ก็ทำให้มดมีความหวังที่จะอดใจรอคอยวิวัฒนาการของ “การหายตัว” มีนักคิดนักเขียนหลาย ๆ คนทั้งไทยและเทศแสดงความฝันของเขาออกมาในรูปของนวนิยายชื่อดังและไม่ดัง ทั้งเขียนด้วยหลักพื้นฐานของวิทยาศาสตร์ หรือหลักของจินตนาการศาสตร์ก็ตาม แต่มดก็คิดว่ามันอาจจะเป็นไปได้ที่ในชีวิตมดจะได้เห็นมัน แม้ว่ากว่าความฝันของดาวินชี่ที่จะเห็นมนุษย์บินได้ใช้เวลานานเกินร้อยปี และเขาไม่มีโอกาสได้เห็นมันก็ตาม
(more…)

Share on Facebook

บล็อคของวันก่อนตั้งใจเขียนเรื่อง “เวลา” แล้วเขียนไปเขียนมาจบลงที่เรื่องการมีบุตรซะงั้น นักเขียนดัง ๆ กล่าวไว้ว่า -ให้เขียน ในเรื่องตัวเองอยากอ่าน- แต่มดเขียนในเรื่องที่ตัวเองอยากเขียนไปเสียนี่ บางทีมดก็รู้สึกว่ามันมหัศจรรย์จริง ๆ ก่อนเขียนมดมีความคิดมากมายอัดแบบเตรียมประทุอยู่เต็มสมอง คิดคร่าว ๆ ไว้แล้วว่าจะเริ่มด้วยประโยคอะไร ร้อยเรียงเรื่องแบบไหน แล้วไปจบที่ประโยคประมาณใด แต่พอเริ่มเอานิ้วมือทั้งสิบจรดลงไปที่คีย์บอร์ด โครงเรื่องที่วางไว้ก็ถูกเจ้าโจรห้าร้อยจากที่ไหนก็ไม่รู้บุกเข้ามาขโมยไปเสียฉิบ แล้วก็สาดความคิดอื่น ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่โดยเราไม่รู้ใส่เข้ามาแทน มันไหลรื่น เรื่อยริน ไปตามนิ้วที่ประพรมคีย์บอร์ด … เรื่อยไปจนมดไม่ทันตั้งตัว ก็เขียนจบในเรื่องที่เราไม่ได้คิดไว้เสียแล้ว .. มหัศจรรย์จริง ๆ
(more…)

Share on Facebook

วันก่อนใครบางคนขึ้น status ใน FB ไว้ว่า “เวลาจะช่วยอะไร ถ้าเราใช้มันเพื่อรอ” แล้ววันนี้ใครอีกบางคนก็ร่ายยาวถึง Top 10 เกี่ยวกับเรื่องเวลา มีอยู่ข้อนึง “ใครบอกว่าเวลาไม่ช่วยอะไร อย่าเพิ่งเชื่อ โดยเฉพาะถ้าคุณยังไม่เคยอกหักอย่างจังๆ สักหนสองหน” บางทีก็ไม่แปลกหรอกที่คนเราจะคิดเรื่องคล้าย ๆ กันในเวลาใกล้ ๆ กัน ก็โลกนี้มันมีเรื่องสำคัญอยู่กี่เรื่องกันเชียวเล่า …
(more…)

Share on Facebook