อีกสองวันจะเป็นวันเกิดอายุครบ 34 ปีของมด แต่วันนี้มดก็มีความสุขล่วงหน้าไปซะแล้วโดยไม่ต้องมีใครบอก ‘สุขสันต์วันเกิด’ มันเป็นความสุขง่าย ๆ ของวันธรรมดา หยิบหูฟังขึ้นมาเสียบ กดปุ่มเพลย์ นั่งอยู่บนรถไฟ จดบันทึก แล้วมดก็เกิดความรู้สึกสบาย ๆ ไม่มีอะไรอยู่บนบ่าและในหัว เสียงภายในใจบอกตัวเองเบา ๆ ว่ามีความสุขจัง

อันที่จริงมดก็ไม่ใช่คนที่มีความสุขยากอะไรนัก แต่ช่วงปีนี้ คล้ายพายุชีวิตพัดพาดผ่าน หลายเรื่องหลากรสชาติประดังเข้ามาแบบไม่มีเค้ามาก่อน ถ้าเป็นนิยายก็อ่านกันมันส์แบบลุ้นเอาใจช่วยนางเอกจนฉี่ปริบ มดไม่เล่ารายละเอียดแล้วกันเพราะพาดพิงหลายอย่างทั้งเรื่องส่วนตัวของเรา คนใกล้ตัว และบุคคลที่สามอีกหลายคน

แล้วก็เหมือนทุกสรรพสิ่งบนโลก เกิด ดับ ตลอดเวลา ความทุกข์ยาก ลำบากใจต่าง ๆ นานาของมดที่มันเกิดขึ้นโดยที่มดไม่ได้ร้องขอ สุดท้ายมันก็ดับไปโดยไม่ได้บอกลา แล้วในเช้าวันหนึ่งมดก็ตื่นขึ้นเพื่อพบว่ามดเป็นอิสระแล้วในวันนี้ เป็นอิสระจากความคิดวกวน ว้าวุ่น ที่ติดตามกันอยู่ทุกวันเป็นเวลาหลายเดือนติดต่อกัน แม้จะรู้สึกไม่ชินในตอนแรก แต่ก็ปรับตัวรับความเบาสบายได้อย่างรวดเร็ว

มดกำลังมีความสุข มีชีวิตที่เลือกเองได้ มีครอบครัว มีเพื่อนมีคนรัก มีงาน ไม่รู้จะขออะไรมากไปกว่านี้แล้ว
Happy Simply Day

Share on Facebook

This entry was posted on Friday, September 25th, 2009 at 2:39 am and is filed under Article. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.