หากมดจะมีอายุยืนยาวได้ถึง 88 ปี มดขอให้ตัวเองยังมีความจำที่ดีพอจะจำได้ว่าตัวมดเป็นใคร เคยรัก เคยชัง เคยทำอะไรมาบ้างในชีวิต อาจจะไม่ทั้งหมด แต่ขอให้ส่วนสำคัญ ๆ ยังอยู่ครบ มดขอให้ตัวเองแข็งแรงพอที่จะพาตัวเองไปในที่ไหน ๆ ที่จำเป็นได้ มดขอให้ตัวเองยังพึ่งพาตัวเองได้ เดินเหินได้แม้ไม่สะดวกแต่ก็ไม่ต้องใช้เครื่องช่วยเหลือใด ๆ และถ้าเกิดมดจะลาจากโลกไปในวันไหนก็ตาม มดขอทิ้งรอยยิ้มไว้บนใบหน้า เพื่อให้คนที่ได้มาพบเจอได้อุ่นใจว่า มดไม่ได้เจ็บปวด และจากไปอย่างสบายใจไม่กังวล

เวลาใครมาที่บ้าน คุณอ้วนมักจะเชิญชวนให้ดื่มน้ำแอ๊บเปิ้ลที่พ่อแวะเอามาทิ้งไว้ให้กล่องใหญ่ทุกครั้ง อ้วนบรรยายสรรพคุณว่า นี่เป็นน้ำแอ๊ปเปิ้ลสด ๆ ที่ไม่ได้ผสมอะไรเจือปน เพียงแต่ผ่านการพาสเจอร์ไรส์เพื่อให้เก็บได้นานเท่านั้น และต่อจากนั้นก็จะบรรยายต่อว่า คุณตาของคุณอ้วนนั้นอายุยืนยาวนานและยังแข็งแรงได้ก็เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมาไม่ดื่มอะไรเลยนอกจาก น้ำเปล่า และน้ำแอ๊ปเปิ้ล

คุณตาแข็งแรงเป็นอย่างมาก ในอายุแปดสิบปลาย คุณตายังความจำดี สามารถทำกับข้าวและดูแลคุณยายที่อ่อนกว่าสามสี่ปีได้เป็นอย่างดี แม้ตอนนี้คุณยายต้องไปเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลกึ่งบ้านพัก คุณตาก็ยังขับรถไปเยี่ยมเสมอ ทุกเย็นคุณตาจะแวะไปบ้านลูกชายผู้ซึ่งสืบทอดกิจการฟาร์มต่อจากคุณตา สิ่งที่ทุกคนเห็นเป็นประจำคือคุณตาจะตรงเข้าไปคอกวัวแล้วนำแปรงมาแปรงขนทำความสะอาดวัว จากนั้นก็ขับรถกลับบ้าน

ฤดูร้อนคุณตาวัยแปดสิบปลาย ยังสามารถนำกระไดมาพาดต้นเชอร์รี่เพื่อเก็บใส่ตระกร้าโดยมีอีกมือหนึ่งถือโทรศัพท์และพูดเสียงเจื้อยแจ้ว จนปีที่แล้วคุณตาเพิ่งรับปากกับทุกคนว่าจะหยุดพฤติกรรมเสี่ยงต่อหัวใจวายของลูกหลานเสียที เพราะปีนกระไดไม่ไหว

เมื่อต้นเดือนมีนาคมที่ผ่านมา เราได้พบกับคุณตาอีกครั้งในวันครบรอบ 50 ปีของน้าชายคุณอ้วน (ก็ลูกชายคนที่สืบทอดกิจการฟาร์มนั่นแหละ) คุณตายังคงมียิ้มของคนอารมณ์ดีและขี้อำ เราเห็นคุณตาค่อย ๆ ประคองคุณยายที่สุขภาพไม่สู้ดีนักเดินทักทายคนนู้นคนนี้ คุณอ้วนเดินไปพูดซุบซิบอะไรกับคุณตาสองคนแล้วก็ระเบิดเสียงหัวเราะด้วยกัน เป็นภาพที่มดเห็นแล้วก็หมดความสงสัยว่าคุณอ้วนได้นิสัยอารมณ์ดีและขี้อำมาจากใคร

เมื่อวานเราไปซื้อลำโพงเอาไว้ต่อกับคอมพิวเตอร์ เป็นลำโพงขนาดเล็กที่พกพาได้ คุณอ้วนเค้าวางแผนว่าจะเอาโปรเจคเตอร์ตัวเล็ก พร้อมโน๊ทบุ๊คและลำโพง ไปฉายหนังเกี่ยวกับสารคดีของดนตรีพื้นเมืองสวิสให้คุณตาได้ดูถึงบ้าน เพราะชวนให้ไปดูที่โรงหนังที่คุณอ้วนทำงานอยู่แล้ว แต่คุณตาบอกว่าไปไม่ไหว

กลับจากซื้อลำโพง พ่อของคุณอ้วนโทรมาระหว่างที่เราดูทีวีกัน เมื่อวางหูเสร็จอ้วนเดินมานั่งข้าง ๆ มดถามว่าพ่อโทรมาเรื่องอะไร อ้วนโน้มตัวมากอดมดไว้แน่น ก้มหน้าซบลงที่ไหล่ มดได้ยินเสียงสะอื้นแผ่วเบา “คุณตาได้จากไปแล้ว เมื่อเช้านี้เอง” 

เรื่องนี้ไม่มีใครคาดเอาไว้ก่อน ไม่ได้หมายความว่าไม่มีใครคิดว่าคุณตาจะไม่จากเราไป แต่ทุกคนต่างคาดว่าคุณตาผู้ซึ่งแข็งแรงเป็นที่สุด ผู้ที่ไม่มีโรคภัยใด ๆ มาเบียดเบียนให้เห็นวี่แวว จะอยู่ส่งคุณยายที่ป่วยเรื้อรังมากว่า 6 ปีไปก่อนมากกว่า เพราะคุณตาดูแลคุณยายมาตลอดกว่า 60 ปีที่แต่งงานกัน 

เรื่องดีที่สุดที่เราได้ยินจากข่าวร้ายครั้งนี้ก็คือว่า น้าชายผู้ซึ่งไปพบคุณตาในเช้าวานนี้ บอกกับทุกคนว่า “คุณตาจากไปพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า”

ด้วยความรักและอาลัย
Mod-x

Share on Facebook

This entry was posted on Thursday, April 3rd, 2008 at 4:13 pm and is filed under Article. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.