ยูกิโอะ ยามาดะ ทำให้ค่ำคืนที่ควรจะน่าเบื่อหน่ายชวนหลับของวันเสาร์ที่แล้ว เร้าใจ คึกคัก และสดใสขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ และแน่นอนว่าทุกบ้านที่อยู่ในเหตุการณ์ของคืนนั้น จะต้องกลับไปพูดถึงความพิเศษของชายหนุ่มอายุ 27 ปีจากดินแดนซากุระผู้นี้ ไม่ใช่ว่ายูกิโอะ จะหล่อเหลาปานเทพบุตร มีนัยตาชวนฝัน หรือมีคารมคมคายเป็นเลิศ ยูกิโอะเป็นชายหนุ่มญี่ปุ่นหน้าตาญี่ปุ่น ๆ แบบที่ถ้าเดินผ่านแล้วไม่ต้องเหลียวหลัง และลืมหน้าไปได้เลย สิ่งที่ทำให้ยูกิโอะพิเศษในคืนนั้น เป็นเพราะไม้ที่เค้าถืออยู่ในมือ มันคือคทาวิเศษ!
(more…)

Share on Facebook

In all the world, there is no one else exactly like me
everything that comes out of me is authentically mine
because i alone choose it.

(more…)

Share on Facebook

ถ้าในวันหนึ่งตื่นมาแล้วพบว่า ร่างกายไม่ได้ทำงานเหมือนปกติ เท้าสองข้างเหมือนไม่ได้เป็นของเราอีกต่อไป สมองมีหน้าที่แค่สั่งการแต่ไม่สามารถบังคับส่วนใดของร่างกายได้เหมือนเคยแม้กระดิกนิ้ว หรือถ้าวันหนึ่งตื่นมาแล้วรู้สึกว่า โรคร้ายที่รุมเร้า ไม่ได้ทำร้ายแค่เราคนเดียว แต่ลามไปทำร้ายจิตใจ วันเวลาและทรัพย์สินของบุคคลรอบข้างด้วย โดยที่เราทำอะไรไม่ได้มีเพียงแต่นอนรอให้ถึงวันสุดท้ายเท่านั้น

(more…)

Share on Facebook

บ้านสีขาวกลางเก่ากลางใหม่หลังนั้น ตั้งอยู่ริมถนนโดยแยกตัวออกมาค่อนข้างโดดเดี่ยวจากละแวกบ้านอื่น ตอนสว่างในกลางวัน บ้านหลังนั้นก็เหมือนกับบ้านทั่ว ๆ ไปไม่มีอะไรโดดเด่นหรือแตกต่าง จะมีบ้างก็คือดูเหมือนว่าจะไร้สิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ ไม่มีกระถางดอกไม้ ไม่มีหมาแมวนอนอยู่หน้าประตู และม่านสีน้ำตาลเข้มที่ถูกขึงปิดสนิทอยู่กับหน้าต่างทุกบาน ไม่เคยมีใครเห็นมันถูกเปิดเพื่อเชิญแสงสว่างเข้าไป

(more…)

Share on Facebook

เมื่อห้าหกปีก่อน เพื่อนคนหนึ่งวาดรูปหญิงสาวที่ตรงกลางลำตัวมีผีเสื้อเป็นสิบ ๆ ตัวบินว่อนอยู่ข้างใน หญิงสาวในรูปวาดก็คือเพื่อนคนนั้น ที่กำลังจะเดินทางแบกเป้ไปต่างประเทศคนเดียวอย่างไม่ได้ตั้งใจ (เหตุการณ์มันพาไป) เพื่อนบอกว่าอธิบายความรู้สึกไม่ถูก ได้แต่ร้องว่ามัน หวือ หวือ อยู่ในท้อง เห็นรูปที่เธอวาดก็เข้าใจได้ดีถึงความรู้สึกนั้น

(more…)

Share on Facebook