มดไม่บอกหรอกว่าอีก 4 ข้อคืออะไร แต่จะบอกว่ามีอยู่ข้อนึงคือตั้งใจจะให้ปีนี้เป็นปีที่เอาใจใส่เรื่องงานฝีมือมากขึ้น เอาจักรมาเย็บนู่นเย็บนี่เป็นงานออกมา 2-3 ชิ้น ซึ่งยังความภูมิใจให้มากกว่าการทำงานยาก ๆ อื่น ๆ ยิ่งนัก แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่อยากลองทำดู แต่ก็ละล้าละลัง ไม่เอาจริงซักที จนพี่คนหนึ่งส่งลิงค์สอนวิธีทำเป็นวีดีโอบนเว็บแบบละเอียดยิบมาให้ มดจึงเดินทางออกจากกระท่อมน้อย เข้าไปในเมืองจ่ายเงินไปสิบกว่าฟรังซ์ ได้ไม้ยาว ๆ มาสองอัน และไหมพรมหนึ่งม้วน ใช่แล้วล่ะ มดกำลังจะหัดถักนิทติ้ง

ดูวิธีการทำในวีดีโอออนไลน์จนขึ้นใจ กด pause แล้วลองทำเองดู ใช้เวลาไป 2 ชั่วโมง แก้แล้ว แก้ใหม่ ทำแล้วดึงทิ้ง ทำใหม่ จนในที่สุดมดก็จับทางมันได้ ไม่ยากเลย (แบบเบสิคน่ะ) มดจึงตั้งปณิธานไว้ว่า เอาล่ะ ฉันจะทำผ้าพันคอล่ะนะ นี่จะเป็นผ้าพันคอผืนแรกของโลกที่ผลิตโดยความสามารถของฉันเอง

“ทำถุงเท้าเหรอ”  เอมู เพื่อนของอ้วนทักในวันที่เราไปเยี่ยมเค้า แล้วมดเอางานขึ้นมาทำ

“ผ้าพันคอเด็กเหรอ” อ้วนถาม หน้าตาจริงจัง (อีบ้า)

มันเป็นผ้าพันคอแฟชั่นย่ะ ที่เห็นมันเล็ก ๆ แบบนี้เพราะว่าขี้เกียจ เอ๊ย ไม่ใช่ มันจะต้องเล็ก ๆ นี่แหละ เพราะมันแฟชั่นไง ไม่เข้าใจกันรึไง หา

ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมานั่งอธิบายกัน เพราะนี่มันจะเป็นผ้าพันคอของฉัน มันจะมาพันที่คอฉันไม่ได้ไปพันที่คอใคร จึงเป็นเรื่องที่ฉันจะอธิบายแก่ตัวฉันคนเดียวเท่านั้น (อันนี้คิดในใจตลอดเวลามีคนถาม)

มีเรื่อง (ที่อ้วนคิดไปเองว่า) ตลกที่อ้วนชอบเล่าให้คนอื่นฟังอยู่ 2 เรื่องเกี่ยวกับการหัดถักนิทติ้งของมด เรื่องแรกก็คือ มดหัดเองจากวีดีโอออนไลน์ อ้วนก็จะเที่ยวพูดเหมือนกับว่ามีเอเลี่ยนมาสอนมดตัวต่อตัว ทำเหมือนกับว่า ไอ้วีดีโอออนไลน์เป็นของใหม่อย่างนั้นแหละ และอีกเรื่องก็คือ มดกะอ้วนนั่งรถไฟไปเยี่ยมพ่อ แล้วเรานั่งตรงข้ามกับคุณยาย ซึ่งกำลังถักนิทติ้ง คิดว่าถักถุงเท้าเพราะมีไม้เยอะมาก และลักษณะมันก็บอก ๆ กันอยู่

คุณยายถักแบบว่าไม่มองอ่ะ สปีดเร็วสุด ๆ อ่านหนังสือพิมพ์ไปด้วยอีกต่างหาก มดก็เลยไม่กล้าเอาออกมาทำบ้าง เขินคุณยาย อ้วนก็พยายามจะดึงงานมดออกมาจากเป้ ให้เอางานมาประชันกะคุณยายให้ได้ แต่ทำไม่ได้หรอก มดไม่ยอมให้อ้วนมาฉีกหน้าตัวแทนแห่งประเทศไทยอย่างมดได้หรอก (บ้าที่สุด)  เมื่อทำให้มดขายขี้หน้าไม่ได้ ต่อแต่นี้เวลาเจอใคร ก็จะเอาเรื่องนี้ไปเล่าแบบว่าขำ โอ๊ย ขำ นี่แหละอ้วนแหละ คนที่ใครต่อใครบอกว่ารักเมียเชิดชูเมียอ่ะ

นี่เป็นผลงานล่าสุด ชิ้นแรกเป็นกล่องใส่ของ ใช้ผ้าบุกระดาษแข็ง / ชิ้นที่สอง เป็นงานแพทเวิร์ค ทำเป็นที่รองของร้อน

 

Mod-x

Share on Facebook

This entry was posted on Thursday, January 10th, 2008 at 12:00 am and is filed under Article. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.