เมื่อวันศุกร์ ห้องเรียนภาษาเยอรมันที่มดคุ้นเคย ถูกขยับโต๊ะ เขยื้อนเก้าอี้จนกลายมาเป็นห้องจัดเลี้ยงแบบเล็ก ๆ และกันเอง เราตกลงกันว่าจะมีปาร์ตี้คริสต์มาสก่อนที่สมาชิกบางคนในห้องจะเดินทางกลับภูมิลำเนา ซึ่งปาร์ตี้นี้เราจะจับฉลากกันด้วย ครูลูเชอร์ผู้แสนดีบอกว่าของขวัญห้ามมีราคาเกินกว่า 5 สวิสฟรังซ์ (คิดเป็นเงินไทย 150 บาท) แต่ถ้าบางคนไม่อยากซื้อหาของ ก็ขอให้ทำของกระจุกกระจิกมาจับฉลากแทน มดนั่งนึกไปต่าง ๆ นานา ของขวัญราคาไม่เกิน 5 สวิสฟรังซ์มันจะเป็นอะไรไปได้บ้างที่ประเทศสวิสฯ นอกจากช็อคโกแล็ต ?

ตั้งแต่เด็กแต่เล็กมา ช่วงเวลาปีใหม่สนุกที่สุดก็ตอนคุณครูบอกว่าให้เอาของขวัญมาจับฉลากกัน พัฒนาการความคาดหวังก็เป็นไปตามประสบการณ์ ตอนเด็กไม่ประสา ก็มักจะมองกล่องของขวัญกล่องใหญ่ ๆ ด้วยใจระทึก และนึกฝันไปใหญ่ตามขนาดของกล่อง รวมทั้งแอบภาวนาในใจว่าขอให้ได้เบอร์นั้นด้วยเทิ้ดดด แม้จะไม่เคยจับได้กล่องของขวัญใบใหญ่ แต่หลังจากที่เห็นหลายครั้งเลยว่ากล่องใหญ่มักเป็นกล่องหลอกที่มีกล่องซ้อนกันอยู่ข้างในอีกหลาย ๆ ใบ หรือภายในกล่องใหญ่ไม่มีของใหญ่นอกจากของเล็กและเศษกระดาษยัดมาหลอก ๆ มดก็เลิกเห่อกล่องใหญ่ไปเลย อ้อ มีครั้งนึงที่กล่องใหญ่นั้นมีของใหญ่จริงคือ ทิชชู่แพ็คละ 12 ม้วน 2 แพ็ค!! ใครกันนะที่ให้เด็กเอาทิชชู่มาจับฉลากที่โรงเรียน ไม่ตลกเลย

โตขึ้นมาหน่อยเริ่มเพ่งเล็งไปที่กล่องของขวัญกล่องเล็กสุด เพราะของมีค่ามาก ๆ ส่วนใหญ่มักจะชิ้นเล็ก ๆ ยิ่งเห็นกล่องเล็กเท่าไหร่ ใจมักนึกไปถึงพวกเพชร พลอย ทองหยองนู่นแหนะ เออ ใครจะบ้าเอาของพวกนี้มาจับฉลาก แต่มันมีครั้งนึงที่มดไปงานรวมรุ่นและจับฉลากได้สร้อยคอทองคำหนัก 2 สลึงมาด้วยล่ะ เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิตที่จับได้ของมีค่ามาก ๆ อย่างนี้

แต่พออายุมากขึ้นเรื่อย ๆ ความสนุกกลับไม่ได้อยู่ที่อารมณ์ตอนจับฉลากว่าจะได้ของอะไรแล้วล่ะ แต่กลายมาเป็นสนุกในตอนเลือกของไปจับมากกว่า ทั้งสนุกด้วยและลุ้นด้วยว่าคนที่ได้รับนั้นจะพอใจของ ๆ เราแค่ไหน หรือว่าของที่เราเลือกจะไปอยู่ถูกมือผู้รับหรือเปล่า ทั้งยังไม่สำคัญด้วยว่าเราจะจับได้อะไรมา ไม่ว่าจะเป็นของเล็กหรือของใหญ่

วันศุกร์ที่ผ่านมา มดลุ้นแทบแย่กลัวว่า ผู้ชาย 4 คนที่อยู่ในห้องจะจับได้ของขวัญมด อีกทั้งไม่แน่ใจด้วยว่าหากผู้หญิงคนใดได้ไปจะถูกใจหรือไม่ มดนั่งมองกองของขวัญไปก็ใจระทึกไป ของชิ้นแล้วชิ้นเล่าถูกหยิบยื่นไปให้คนที่ถูกจับได้ ยังไม่มีใครจับชื่อมดได้ซักทีจนแล้วจนรอด ในที่สุด ก็เหลือของอยู่ 2 ชิ้น และคนอยู่ 2 คน จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากมดและเจนนี่ ที่ต้องแลกกัน น่าดีใจที่เป็นเจนนี่คุณแม่ลูกสอง ซึ่งเหมาะสมที่สุดกับของขวัญของมด หรือว่าที่มดกระซิบบอกของขวัญมดก่อนจะเอาไปวางกองไว้บนโต๊ะจะสัมฤทธิ์ผล มดกระซิบบอกตำราทำกับข้าวที่ห่ออยู่ในกระดาษสีสวยว่า Please choose your best person นะจ๊ะคุณของขวัญ

  

Share on Facebook

This entry was posted on Monday, December 17th, 2007 at 5:19 pm and is filed under Article. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.