เมื่อวันก่อน เพื่อนคนหนึ่งถามมดว่า “แล้วในภาวะที่โลกใกล้จะระเบิดแบบนี้ เราจะทำอะไรได้? เราจะทำอะไรทัน?” มดกวนตีนบอกไปว่า “คำถามที่ถูกต้องเท่านั้นถึงจะนำคำตอบที่ถูกต้องมาให้” อันที่จริง จากคนที่ไม่ได้สนใจในเรื่องอะไรทำนองนี้เลย แต่เมื่อเพื่อนอยู่ใกล้มดก็ซึมซับวิธีคิดวิธีใช้ชีวิตบางอย่างไป และหันกลับมาตั้งคำถามแบบนี้ ก็ทำให้มดชื่นใจไม่น้อย

คำถามที่เราน่าจะถามเป็นอันดับต้น ๆ ก็คือ “ภาวะโลกร้อนเกิดจากสาเหตุใด?” ในโลกที่หาข้อมูลง่าย ๆ แบบนี้ เพียงไม่กี่นาทีเราก็จะได้รู้แล้วว่า ภาวะโลกร้อน Global warming / Climate change นั้นมีสาเหตุหลักมาจากประมาณที่มากล้นของ CO2 – คาร์บอนไดออกไซด์ ในอากาศ

คำถามต่อมา “อะไรที่เป็นตัวผลิต CO2?” พูดแบบอ้อม ๆ ก็คือ โรงงานอุตสาหกรรม รถยนต์ การเผาผลาญเชื้อเพลิงเช่น ถ่านหิน น้ำมัน ก๊าซธรรมชาติ … แต่ถ้าพูดให้ตรงตัวที่สุด ผู้ที่ผลิต CO2 ออกมาจนล้นโลกก็คือพวกเรานี่แหละ ทุก ๆ การกระทำ การเคลื่อนไหวของเราในชีวิต คือการเอื้ออำนวยต่อการผลิต CO2 ทั้งสิ้น ทั้งนี้มดไม่ได้หมายถึงการขับรถยนต์ หรือเป็นเจ้าของโรงงานอุตสาหกรรมเท่านั้น แต่หมายถึงเกือบทุก ๆ อย่างในชีวิตจริง ๆ

เสื้อผ้าที่ใส่ อาหารที่บริโภค หนังสือที่อ่าน เครื่องใช้ไฟฟ้าทุกชนิดที่เราเลือกใช้ สินค้าฟุ่มเฟือยในโลกทุนนิยมทุกอย่าง ย่อมมาจากโรงงานที่ผลิต CO2 ทั้งนั้น ดังนั้น “การใช้ถุงผ้า” จึงไม่สามารถ “ลดโลกร้อน” ได้อย่างที่นึกภูมิใจหรอกนะ ยิ่งสะสมถุงผ้าที่ว่าไว้มากเท่าไหร่ ก็หมายถึงสนับสนุนให้นายทุนผลิตมันออกมามากขึ้นเท่านั้น – นอกเสียจากจะเข้าใจก่อนว่า การใช้ถุงผ้านั้นเพื่ออะไร และใช้อย่างไรจึงเป็นวิธีที่เหมาะสม

กลับมาที่คำถาม “เราจะทำอะไรได้? เราจะทำอะไรทัน?” ถ้าจะร่ายกันนั้นมีหลายวิธีมาก แต่มดก็อยากถามกลับว่า “พร้อมที่จะทำมันรึเปล่า? ตั้งใจจริงรึเปล่า?”

ยกตัวอย่างง่าย ๆ ถ้าบอกว่า “เครื่องบิน” คือตัวผลิต CO2 ที่เข้มข้นที่สุด เพราะเป็นพาหนะที่นำ CO2 ขึ้นไปปล่อยได้สูงใกล้ชั้นบรรยากาศโลกมากที่สุด แล้วมีคนบอกว่า ต่อไปนี้เราคงต้องหยุดหรือลดเดินทางด้วยเครื่องบินกันแล้วล่ะ! แค่ได้ยินแค่นี้ เราก็จะมีข้อแก้ตัวหลากหลายให้กับตัวเองเพื่อที่จะใช้บริการยานพาหนะมัจจุราชนั้นแน่นอน คำแก้ตัวที่น่าจะได้ยินมากที่สุดก็คือ – ต่อให้เราไม่ใช้บริการ เครื่องบินก็ต้องบินอยู่ดี!

มดชอบคำว่า together we can – สามัคคีคือพลัง เพราะหลาย ๆ เรื่อง คน ๆ เดียวทำอะไรไม่ได้หรอก ต่อให้คน ๆ นั้นมีพละกำลังทางจิตใจมากแค่ไหนก็เปลี่ยนโลกไม่ได้ เรื่องบางอย่างเราต้องการความสามัคคีที่พร้อมอกพร้อมใจ จับมือเดินไปในทางเดียวกัน — ปัญหามันก็มีอยู่แค่นิดเดียวก็คือ ไม่มีใครอยากจะสละความสะดวกสบาย แม้จะเห็นภัยอยู่ตรงหน้า ไม่มีใครอยากจะเปิดตามองดูจริง ๆ ว่าปัญหาที่แท้คืออะไร แม้จะเห็นผลร้ายของมันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน หลายคนหลับหูหลับตา ซื้อถุงผ้าลดโลกร้อนมาสะสมไว้เต็มบ้าน และเชื่อจริง ๆ ว่าโลกกำลังเย็นลง!

ประหยัดพลังงานทุกชนิด ไม่ใช่แค่การปิดไฟมืดทั้งบ้าน ไม่ใช่แค่งดใช้รถยนต์ แต่มันมากกว่านั้นเยอะ … เอาเถอะ โลกจะร้อนก็ไม่เป็นไร อีกไม่กี่ปีกูก็ตายแล้ว

Mod-x

Share on Facebook

This entry was posted on Sunday, March 20th, 2011 at 3:36 am and is filed under Article. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.