เรื่องมันเป็นอย่างนี้ มดไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตเจ้าประจำ แล้วอยู่ดี ๆ ที่ด้านหน้าทางเข้าก็มีแผงขนาดใหญ่ มีแท่งสีเขียว ๆ (ขนาดประมาณรีโมททีวี) เรียงเต็มแผงไปหมด ขณะที่มดยืนงงอยู่นั้น คุณป้าท่าทางกระฉับกระเฉงคนหนึ่ง ก็คว้าหมับเจ้าแท่งที่ว่า พร้อมควักบัตรมาแตะที่เครื่องดังตึ๊ด ตึ๊ด แล้วก็สะบัดหน้าเข็นรถเฉียดผ่านมดไปหน่อยเดียว เหมือนจะเยาะเย้ยว่า ‘ไม่รู้ล่ะสิยะ ว่ามันเอาไว้ทำอะไร’

ใช่ค่ะป้า มดไม่รู้จริง ๆ ว่ามันคืออะไร ใครส่งมันมา ฯ มดก็เลยส่งสายสืบให้ไปดูลาดเลา ผลปรากฎว่าแทนที่จะแจ้งกระจ่าง กลับงุนงง+สงสัยมากไปกว่าเดิม นี่เรากำลังอยู่ในศตวรรษที่เท่าไหร่ แส้วทำไมคนที่นี่เค้าถึงได้ไว้ใจกันขนาดน้าาาาาาาน

เจ้าเครื่องเขียวที่ว่า เป็นเครื่องอ่านบาร์โค้ด ตอนแรกมดก็คิดว่า เอาไว้อ่านเพื่อเช็ครายละเอียดของสินค้าหรืออะไรทำนองนั้น แต่มันไม่ใช่ มันเอาไว้อ่านบาร์โค้ดสำหรับสินค้าที่เราจะซื้อ วันนี้จะซื้ออะไร ก็หยิบมาตึ๊ด ตึ๊ด แล้วก็ใส่ถุง เดินต่อไปเจออะไรถูกใจก็ตึ๊ด ตึ๊ด แล้วก็ใส่ถุง ที่เครื่องเขียวก็จะแสดงรายการที่เราได้ตึ๊ด ตึ๊ด ไปทั้งหมดว่ามีอะไรบ้าง รวมแล้วกี่ชิ้น เป็นราคาทั้งหมดเท่าไหร่

พอได้ของครบหมด ก็เดินไปที่แคชเชียร์ยื่นแท่งเขียวให้พนักงาน แล้วก็จ่ายเงินตามจำนวนเงินที่โชว์ในนั้น ไม่ต้องเอาของออกมาโชว์ใครอะไรทั้งนั้น โอ๊ย! ตาย ตาย เธอเป็นอะไร ทำไมต้องไว้ใจกันขนาดนี้ด้วย

จริง ๆ มดก็เคยเกิดคำถามนี้เมื่อปีที่แล้ว ตอนที่ ikea เปิดเคาน์เตอร์แคชเชียร์พิเศษให้ลูกค้า เอาของมาแสกนบาร์โค้ดเอง แล้วก็ชำระเงินด้วยบัตรเอง โดยมีพนักงานยืนให้ความช่วยเหลือ 1 คน ต่อ 4 เคาน์เตอร์ ถ้าคนมันจะไม่ซื่อสัตย์มันก็โกงกันง่าย ๆ แบบไม่ต้องซ่อนเร้นเลย

แต่พอมาเจอที่ซุปเปอร์แบบนี้ มดอึ้งไปเลย ทั่วโลกเค้าอาจจะมีปัญหา คอรัปชั่น คดโกง ลักโขมย ไม่ซื่อสัตย์ ฯ แต่คนสวิสทำเหมือนไม่รู้จักความหมายของคำพวกนั้นอย่างนั้นแหละ ถ้ามีเครื่องที่บอกมาตรวัดได้ว่าใครไว้ใจใครแค่ไหน ผลลัพธ์ที่ได้จากคนสวิสคงน่าตกใจน่าดู ทำไม๊ ทำไมถึงไว้ใจกันได้ขนาดนั้นนะ

….
Mod-x

Share on Facebook

This entry was posted on Saturday, October 10th, 2009 at 2:15 pm and is filed under Memo / Diary. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.