วันเสาร์นี้ มดกะอ้วนเราตกลงใจว่าจะไปเดินเล่นในเมือง ไปเยี่ยมห้างที่เค้าว่าใหญ่ที่สุดในซูริคซะหน่อย ห้างที่ว่าชื่อ Sihlcity – จะว่าไปช่วงหลัง ๆ มดและอ้วนไม่ค่อยได้มีโอกาสไปทำตัวชิว ๆ ลั้ลลาตามแหล่งช็อปปิ้งซักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้เนื่องจากว่ามดอดข้าวเย็นมาได้หลายสัปดาห์ และเห็นว่าควรจะซื้อกางเกงยีนส์ให้เป็นของขวัญให้ตัวเอง โดยเฉพาะเหตุที่ว่า กางเกงยีนต์ตัวนั้นมันมีขนาดเล็กลงไปหนึ่ง size ปกติ (อย่ารู้เลยว่า size อะไร)

การที่เราออกนอกบ้านไปนั้น มันมีอะไรมากมายกว่าการไปช็อปปิ้ง เพราะเราต้องนั่งรถไฟนานร่วมชั่วโมง แม้ว่าปกติมดและอ้วนจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมากกว่าหนึ่งชั่วโมงแน่ ๆ แต่ในบรรยากาศสบาย ๆ แบบนี้ทำให้ได้คุยในเรื่องที่ปกติไม่ค่อยจะคุยกัน เช่นเรื่องที่ว่า

- รู้รึเปล่าว่ามาเฟียในอิตาลีมีรายได้หลักจากอะไร … ขยะจ้ะ … ไม่ใช่การเรียกเก็บค่าคุ้มครองตามร้านขายของ หรือการขายยา ค้าอาวุธเหมือนที่เราดูในหนังหรอกนะ มาเฟียอิตาลีคุมขยะจ้ะ จำได้มั้ยเมื่อปีก่อนที่มีข่าวว่า เมืองนาโปลีขยะเต็มเมือง เพราะพวกมาเฟียประท้วงที่หัวหน้าโดนจับน่ะ อ้วนกำลังอ่านหนังสือพิมพ์ที่ลงว่า หนึ่งในแก๊งมาเฟียสารภาพเรื่อง นำเรือขนขยะมีพิษไประเบิดทิ้งที่กลางทะเล ได้ค่าจ้างครั้งละ 2 ล้านยูโร ในการระเบิดเรือ ขนาดคนระเบิดเรือกิ๊กก๊อกยังได้สองล้าน แล้วคนติดต่องานจะได้เท่าไหร่ ปี ๆ นึงจะระเบิดกันกี่ลำก็ไม่รู้ อีกหน่อยคนอิตาลีก็เล่นน้ำทะเลไม่ได้แล้ว

- ผู้ชายที่ชอบมองผู้หญิงสวยแม้ว่าจะมีแฟนแล้ว ถือเป็นเรื่องผิดปกติรึเปล่า มดเคยสงสัยว่า อ้วนน่ะสนใจผู้หญิงสวย ๆ บ้างรึเปล่า เพราะมดไม่เคยเห็น หรืออย่างน้อยก็ไม่เคยรู้สึกว่าอ้วนจะแอบมองผู้หญิงคนไหนเลย ทั้ง ๆ ที่มดก็เปิดเผยเสมอเวลาเห็นหนุ่มหล่อสาวสวยเดินผ่าน อ้วนบอกว่า ผู้หญิงสวยในสายตาเค้านั้น คือความเสี่ยง ถ้าให้เลือกระหว่างผู้หญิงสวย กับไม่สวย ขอเลือกไม่สวยดีกว่า เช่นถ้าเลือกเลขานุการ ที่คุณภาพเท่า ๆ กัน คนนึงสวย อีกคนไม่สวย ก็ขอเลือกที่ไม่สวย เพราะคิดว่าคนสวยอาจจะซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้

และก็มีอีกหลาย ๆ เรื่องยิบย่อยที่คุยกัน และได้เรียนรู้ถึงความคิดของกันและกันมากขึ้น ต่อจากนั้นเราก็ไปเลือกซื้อ DVD กัน หมู่นี้เราเลือกซื้อ DVD มากกว่าที่จะไปดูหนัง และพักหลัง ๆ ซื้อทีละ 4-5 เรื่อง ทำให้อ้วนพูดขึ้นมาว่า – ตอนนี้ quality of life ของเราดีขึ้นนะ เมื่อก่อนนี้เป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะซื้อ DVD ทีละเยอะ ๆ แบบนี้ -

มดมองหน้าอ้วน แล้วก็มอง DVD สลับกันไปด้วย เออ quality of  life ดีเหรอ เนี่ย DVD แบบลดราคาทั้งนั้นเลย ถ้า quality of life ดีจริง ๆ ทำไมไม่เลือกซื้อหนังใหม่ ๆ ล่ะ นี่มันหนังเก่ากื๊กทั้งนั้นเลย แถมลดราคาเหลือ 5 ฟรังซ์แค่นั้นเอง

…
Mod-x

Share on Facebook

This entry was posted on Saturday, October 3rd, 2009 at 1:32 pm and is filed under Article, Memo / Diary. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.