ใครบางคนบอกไว้ว่า “จะทุกข์ขนาดไหน สุขเพียงใด แล้วเวลาก็จะพัดพามันให้หายไปเอง” มดเพิ่งเชื่อใครคนนั้น ก็ในวันที่มีคนมาถามว่า เรื่องที่ดีใจ และเสียใจที่สุดในชีวิตคืออะไร “….” ความเงียบเท่านั้นคือคำตอบที่มดได้ให้ออกไป เพราะพยายามเค้นและขุดในซอกความทรงจำอยู่นาน กลับได้เพียงความว่างเปล่าคืนมา

ตอนที่มดปลอบใครต่อหลายคนในวันที่ผิดหวังเศร้าสะเทือนใจว่า “เอาเถอะ เดี๋ยวเวลาจะช่วยเยียวยามันเอง” – “เวลาจะช่วยรักษาทุกสิ่ง” มดก็ไม่คิดว่าเวลาจะพัดพาทุกสิ่งอย่างหายไปหมด ดั่งสายน้ำไหลเอื่อยที่ดูเหมือนไม่มีพิษสงอะไรแต่กลับชะล้างความเจ็บปวด-ความประทับใจหายไปเสียสิ้น เหลือไว้เพียงรอยจาง ๆ ที่พอนึกถึงเราก็ไม่มีความรู้สึกแรง ๆ อย่างวันนั้นอีกแล้ว

เรื่องนี้อาจจะเกิดขึ้นกับมดเพียงคนเดียว เพราะมดไม่รู้ว่าคนอื่นจะเป็นอย่างมดหรือไม่ แต่อาการแบบนี้น่าเป็นนิสัยที่ติดตัวมดมานาน จึงทำให้มดไม่ค่อยเป็นได้ปรับทุกข์กับใครมากนัก เพราะแม้เศร้าหรือสุขได้ไม่นานก็มักจะเลือนไปโดยที่ยังไม่ทันได้เล่าให้ใครฟัง

แต่ก็มีหลายครั้งในชีวิตที่มดตัดสินใจทำอะไรพลาดไปโดยลืมนึกถึง “เวลา” ที่อาจจะช่วยให้เราตัดสินใจได้ดีขึ้นอารมณ์ที่แรง ๆ และคำพูดที่อยากจะพูดออกไปตามแรงสะท้อนของอารมณ์ ผสมกับคำที่ย้ำว่า”พูดออกไป ดีกว่าเก็บเอาไว้แล้วมาเสียใจทีหลัง” ทำให้มดทำลายความสัมพันธ์กับคนรักในอดีตถึง 3 คน พออายุมากขึ้นถึงได้เห็นว่า – สติจะมา ตอนที่เราให้เวลาดำเนินไป -

เรื่องที่เกิดเมื่อหลายเดือนก่อน ก็ทำให้มดปั่นป่วนร่ำ ๆ จะทำจะพูดจะเขียนตามแรงอารมณ์กระทิงเปลี่ยวแต่เมื่อลองเล่นกับใจตัวเองสักตั้ง จึงได้พบและได้เห็นว่า มีเพียง “เวลา” เท่านั้นจะช่วยทำให้เรามองเห็นหนทางที่ดูเหมือนรกร้างไม่สามารถบุกฝ่าไปได้ ว่ายังมีเส้นทางหลากหลายซ่อนอยู่ให้บุกทะลวงไปแบบไม่โดยหนามไหน่เกี่ยวทำร้าย

การจะให้ “เวลา” มาช่วยนั้นต้องอาศัยความ “อดทน” ร่วมผสม เพราะหากวุฒิภาวะยังไม่ถึงความอดทนจะต่ำ เวลาก็ยังทำงานได้ไม่เต็มที่ เราก็อาจจะพลั้งเผลอทำอะไรอย่างที่ไม่ควรจะทำออกไปให้ได้เสียใจอีก แต่ก็นั่นแหละต่อให้เสียใจอีกสักเท่าไหร่ เวลาก็จะได้ทำหน้าที่ของมันอีกครั้งวนเวียนไปตามวัฏจักรของธรรมชาติ ไม่มีอะไรคงอยู่กับเราตลอดไป ต่อให้รักมาก เกลียดมาก เสียใจมาก ดีใจมาก – ในที่สุด “เวลา” ก็จะพัดพามันไป

ถึงวันนี้ถ้าจะมีใครถามว่า ดีใจที่สุดตอนไหน เสียใจที่สุดเรื่องอะไร มดคงตอบว่า เวลาพัดพาทุกอย่างไปหมดแล้วและตอนนี้ฉันอยู่กับปัจจุบัน

Mod-x

Share on Facebook

This entry was posted on Saturday, July 18th, 2009 at 3:31 am and is filed under Article. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.