“ฉันไม่แน่ใจว่าชอบผู้ชายคนนั้นตรงไหน เราไม่มีอะไรเหมือนกันเลย” หญิงสาวคนหนึ่งรำพึง
“ผมอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอย่างมีความสุข และก็พบว่าเราไม่มีอะไรเหมือนกันเลย ในการใช้ชีวิตประจำวัน” เสียงของผู้ชายอีกคนสวนขึ้นมา

อย่าไปสนใจเลยว่า หญิง-ชาย คู่นั้นเป็นใคร คุยกันที่ไหน เมื่อไหร่ ทำไม ?? .. แต่มดสนใจ เรื่องของความเหมือน ว่ามันมามีอิทธิพลกับความ “ใช่” ของคนสองคนหรือไม่

ลองนั่งนึกดูเล่น ๆ มีหลายคนบอกว่ามดและอ้วนนั้นเกิดมาเพื่อกันและกัน น้องสาวคนหนึ่งพูดอย่างจริงใจว่า “พี่สองคนคือคู่กันจริง ๆ ว่ะ” อาจจะหมายถึง เราสองคนช่างเข้ากันได้ดี และคนภายนอกก็มองเห็นอย่างได้ชัด จะว่าไปมดก็รู้สึกว่า เรามีอะไรคล้ายกันในหลายอย่าง แต่โดยส่วนใหญ่มักจะเป็นเรื่องนามธรรมมากกว่า

พูดง่าย ๆ คือโดยรวมแล้วเรามีความคิด และการมองโลกในมุมที่ใกล้เคียงกัน (หรือต่อให้ไม่ใกล้เคียงกัน เราก็มีนิสัยที่คล้ายกันในการยอมรับความคิดคนอื่น แม้เราจะไม่เข้าใจมันเลย) แต่ถ้ามานั่งคิดแบบวิเคราะห์เจาะลึก มดถึงได้เห็นว่า เรามีความสนใจคนละอย่าง ใช้สมองในเชิงตรรกะอย่างแตกต่างกัน ทั้งเลยเถิดไปว่า เราใช้ชีวิตในเรื่องจุกจิกต่างกัน

แต่อะไรทำให้มดเถียงกับเพื่อนไปอย่างมั่นใจเมื่อวานว่า “มดกับอ้วนนั้นเหมือนกันมาก” เพราะพอแยกออกมาเป็นข้อ ๆ แล้วมดเห็นความแตกต่างอย่างชัดแจ้ง จนเกือบตกใจ แล้วอะไรทำให้มดบอกกับใครต่อใครเมื่อ 7 ปีที่แล้วว่า มดเจอคนที่ “ใช่” แล้วล่ะ

ใครบางคนบอกไว้ว่า คนที่ต่างกับเรา จะมาเติมเต็มเรา แต่ใครอีกคนก็บอกว่า คนที่เหมือนกับเรา จะเข้าใจเราได้ดีที่สุด จริงหรือที่มนุษย์จะต่างกันได้หรือเหมือนกันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เรามีความต่างกันในบางเรื่อง และเหมือนในบางเรื่อง แต่อะไรทำให้เราต่างเป็นคนที่ “ใช่” ของกันและกัน

วันที่แต่งงานมดบอกกับคนที่มาร่วมงานว่า จังหวะชีวิตมันลงตัว ถ้ามดเจอผู้ชายคนนี้ก่อนหน้านี้ มันอาจจะไม่ได้ลงเอยแบบนี้ ซึ่งเมื่อได้เจอกัน ความรู้สึกบอกมดเองว่า “ใช่” โดยไม่ต้องการเวลายาวนานเพื่อพิสูจน์มัน ไม่มีคำอธิบายและเหตุผลว่า ไอ้ที่ว่าใช่น่ะ ใช่ตรงไหนบ้าง ฟังดูเหมือนอารมณ์ของเด็กวัยรุ่นพบรักกันโดยขาดสติ ซึ่งจะว่าอย่างนั้นก็ได้ เพียงแต่อารมณ์ที่ว่าเป็นของคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาพอสมควร โดยมีประสบการณ์เป็นฐานรองรับ

ดังนั้นถ้าเราใช้อารมณ์และความรู้สึกตัดสินเรื่องของ “ใช่” กับ “ไม่ใช่” เราจึงไม่ต้องพูดเรื่องของความ เหมือน / คล้าย หรือแตกต่าง เพราะต่อให้เหมือนกันแค่ไหน หรือต่างกันเพียงใด ถ้าความรู้สึกมันไม่ใช่ จะไปหักคอให้มัน “ใช่” ก็คงไม่ได้

สำหรับมด จะเหมือนหรือต่าง ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ การอยู่ร่วมกันได้มันใช้อะไรอย่างอื่นที่ชื่อ “ความเข้าใจ” มากกว่า ถ้ามีใครมาถามหรือปรึกษาอะไรข้างต้น มดคงถามไปว่า “เข้าใจกันแค่ไหน”

Mod-x

Share on Facebook

This entry was posted on Sunday, June 28th, 2009 at 9:53 am and is filed under Article. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.