ชีวิตประจำวันวันนี้ไม่มีอะไรมาก แต่มีเรื่องให้ต้องคิดมาก มดยอมแพ้อ้วนเลย อ้วนเป็นคนที่ทำอะไรทำจริง ถ้าใครมาเห็นห้องน้ำที่อ้วนเป็นคนทำเองกับมือทุกอย่าง คงยอมรับและเห็นด้วยกับมดในเรื่องที่ว่า ถ้าอ้วนจะทำอะไรแล้ว อ้วนก็จะลงมือทำมันจริง ๆ

ตอนนี้อ้วนกำลังเห่อการผลิตเบียร์เอง เริ่มแรกอ้วนแค่ชอบกินเบียร์ มีหนังสือคำภีร์เบียร์อยู่กับบ้าน ใครไปใครมา ถ้าสนในเรื่องเบียร์ อ้วนก็ยินดีจะเล็คเชอร์ให้ไม่มีเบื่อ พร้อมมีการสาธิตการดื่มเบียร์ และทดลองรสชาติของเบียร์แต่ละประเทศประกอบ หลังจากนั้นอ้วนและก๊วนเบียร์ ก็จัดทริปขับรถจากสวิสไปเบลเยี่ยม เพื่อไปเยือนโรงผลิตเบียร์ยี่ห้อต่าง ๆ ที่ชื่นชอบ กลับมาจากทริปนั้นได้เบียร์กันมาคนละหลายลัง กินไปได้ไปปีทีเดียว

แต่ต่อจากนั้นอ้วนก็ไปพบกับสมาชิกก๊วนคนใหม่ที่มีดีกรีการผลิตเบียร์ห้อยท้าย พากันมาต้มเบียร์ ทำเบียร์กันที่บ้าน ทดลองผลิตไม่กี่สิบขวด ผลปรากฎว่ารสชาติถูกใจ อ้วนเลยเริ่มต้มเองโดยไม่ต้องมีผู้ช่วยดูบ้าง เริ่มจากไปขวนขวายหาหม้อต้มขนาด 30 ลิตรมา ไปขอซื้อตามร้านอาหารที่กำลังปิดกิจการ ไปตามล่าเอาที่ร้านขายของเก่า ไปขอร้านอาหารจีน ที่ไม่ซื้อใหม่เพราะมันราคาหลายร้อยฟรังซ์ ถึงอ้วนจะบ้า แต่อ้วนก็ไม่รวย เมียอ้วนไม่อนุมัติให้ซื้อของเล่นราคาร่วมร้อย จนสุดท้ายอ้วนไปหามาในราคา 20 ฟรังซ์ .. ไม่น่าเชื่อ!!

หลังจากผลิตเองไปแล้วอีกหลายสิบขวด อ้วนฮึกเหิมคิดการใหญ่ เพราะไปได้ที่ปรึกษาเป็นเจ้าของโรงเบียร์ในเมืองที่อ้วนเรียนอยู่ อันเจ้าของโรงเบียร์ที่ว่า ได้ลองชิมผลงานของทั้งสองล็อตแล้ว ก็ออกปากว่า อ้วนนั้นมาถูกทางแล้ว ตอนนี้ควรเริ่มผลิตด้วยหม้อต้มขนาด 100 ลิตรไปเลยจะดีกว่า

อ้วนได้ฟังก็หูตาตื่น ไปตามหาหม้อต้มขนาด 100 ลิตร แล้วก็ได้มา มันเป็นหม้อต้มมันฝรั่งรุ่นเก่าของชาวนา ใครบริจาคให้อ้วนมามดก็สุดจะสืบสาวราวเรื่อง เพราะแค่เห็นหม้อสนิมเขลอะอยู่กลางลานหลังบ้าน มดก็อยากจะบ้าตายแล้ว … ทำไมอ้วนของมดถึงได้เป็นคนจริง คนจังอะไรขนาดนี้เนี่ย

…Mod-x

Share on Facebook

This entry was posted on Monday, October 5th, 2009 at 1:58 pm and is filed under Memo / Diary. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.