ตำนานเสาไห้ – แดนอรัญ แสงทอง
หนังสือเล่มเล็ก ๆ ที่ผู้เขียนบอกว่าเป็นเรื่องที่ดีที่สุดของเขา ว่าด้วยตำนานของวิญญาณดวงหนึ่ง ซึ่งสิงสถิตย์อยู่ ณ ต้นไม้ใหญ่ในป่าลึกแห่งหนึ่ง ซึ่งได้สิงสถิตย์ยาวนาน ได้ผ่านพบ ได้เห็นความเจริญรุ่งเรือง และความตกต่ำบัดซบของอาณาจักรไทย จนวันหนึ่งที่บ้านเมืองต้องการเสาหลัก เพื่อฟื้นฟูจิตใจของชาวประชา ดวงวิญญาณดวงนี้จึงยอมถวายใจและต้นไม้ที่ตนสถิตย์ให้แก่อาณาจักรอันเป็นที่รักยิ่ง แต่แล้วเรื่องกลับไม่เป็นดั่งนั้น ความเศร้าสะเทือนใจ และความรวดร้าวใจ จึงก่อให้เกิด “ตำนานเสาไห้” ขึ้นมา

มดอ่านแล้วก็เพลิดเพลินใจ แม้จะไม่เห็นด้วยว่าเป็นเรื่องที่ดีที่สุดของผู้เขียน (ชอบ “อสรพิษ” ที่เขียนในวาระใกล้กันมากกว่า) แต่ชื่อของ แดนอรัญ ไม่เคยทำให้มดผิดหวัง เนื้อเรื่องตลอดกว่า 50 หน้า เรียงร้อยทั้งตำนานของประวัติศาสตร์ชาติไทย และความรู้สึกนึกคิดของดวงวิญญาณแม่ย่าผู้สถิตย์อยู่ในต้นตะเคียนใหญ่ ได้สนุกและสลดใจตาม ๆ กัน – ชอบภาษาไทยที่แดนอรัญใช้ และชอบการวางโครงเรื่อง นักเขียนที่จะเขียนเรื่องสั้นให้สนุกนั้นหายาก ทั้งยังใช้ภาษาได้งดงามอีก – ขอยกแดนอรัญไว้บนหิ้งอีกคนก็แล้วกัน

———–
*กระต่ายและหมู*
ตอนเย็นอ้วนชวนไปบ้านของซีโมเน่ เพื่อช่วยปรับพื้นที่หลังบ้าน เพราะเธอจะเลี้ยงหมู อืมมม มินิหมู ด้วยนะ เป็นหมูพันธุ์มินิที่จะไม่เติบโต มันจะเป็นหมูเด็ก หมูเล็ก ให้เราได้วิ่งจับมากอดได้ถนัดถนี่ เห็นซีโมเน่ว่าจะเลี้ยง 2 ตัว และขอให้อ้วนไปขุดรากถอนโคนต้นไม้ใหญ่น้อย เพื่อเตรียมที่ให้กับน้องหมู

ซีโมเน่คงจะเป็นคนชอบเลี้ยงสัตว์ เดิมทีมดเห็นแต่ว่าเธอเลี้ยงหมาตัวเล็ก ๆ แสนซนไว้ 2 ตัว ไปบ้านเธอก็หลายครั้ง แต่ไม่ยักกะรู้ว่า หลังบ้านของเธอนั้นเลี้ยงกระต่ายด้วย พื้นที่ของกระต่ายก็ไม่ใหญ่ไม่เล็ก มีบ้าน มีที่วิ่งเล่น แล้วก็มีขอนไม้ที่ทำเป็นอุโมงค์ให้กระต่ายได้วิ่งลอดเวลาเบื่อ ๆ ส่วนพื้นที่ของหมูจะมากกว่ากระต่ายซักหน่อย มันจะกินบริเวณกว้างกว่า และจะมีการทำปลักหรือส่วนที่จะเป็นดินโคลนให้หมูได้ไซร้เล่น (ตกลงเป็นควาย เป็นเป็ด หรือเป็นหมู กันแน่)

เห็นซีโมเน่ทุ่มเทให้กับการเลี้ยงสัตว์ แล้วมดก็ถอดใจที่จะเลี้ยงอะไรซักอย่าง แม้ใจร่ำ ๆ อยากจะถอยน้องหมี หมาพันธุ์ยักษ์ที่เฝ้าฝันมาตลอดว่าอยากจะได้เป็นศรีแก่บ้าน แต่ก็รู้ว่าคงไม่สามารถทุ่มเทอะไรแบบนี้ให้กับหมาได้ เลยแช่แข็งเจตนารมย์ไว้ก่อน ขนาดต้นไม้ยังดูแลไม่ให้มันตายไม่ได้ นับประสาอะไรกะหมา เฮ้ออออ

Share on Facebook

This entry was posted on Friday, October 2nd, 2009 at 1:16 pm and is filed under Memo / Diary. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.